ұрқан-шұрқан

зат. Айғай аттан, у-шу, дау-дамай, ұрыс-керіс. Тападай тал түсте сөйтіп ауыл ұ р қ а н-ш ұ р қ а н болған (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 172).